نشر توسط:admin Views 26 تاریخ : 2 ارديبهشت 1395 نظرات ()
کارسینوم قشر آدرنال سرطان غدد فوق کلیوی است. کارسینوم قشر آدرنال در کودکان کمتر از ۵ سال و بزرگسالان در دهه۳۰ و ۴۰ بیشتر رایج است.کارسینوم قشر آدرنال می تواند کورتیزول هورمون آلدوسترون، استروژن و تستوسترون و همچنین هورمون های دیگر تولید کند.علت آن مشخص نیست
کارسینوم‌هاى قشر آدرنال تومورهائى نادر هستند. پنجاه تا هفتاد درصد بیماران نشانه‌هائى مرتبط با افزایش ترشح هورمون‌ها- و به‌ویژه سندرم کوشینگ – دارند. کارسینوم‌هاى مردانه‌کننده، زنانه‌کننده، و کارسینوم‌هائى که طرفاً آلدوسترون ترشح مى‌کنند، مسئول ۱۵% موارد هستند. در ۱۰% دیگر موارد کارسینوم آدرنال ترشح هورمون‌ها تنها با بررسى‌هاى بیوشیمیائى مشخص مى‌شود. تودهٔ قابل لمس شکمى یافته‌اى شایع است. قطر متوسط کارسینوم آدرنال ۱۲ سانتى‌متر است.
کارسینوم قشر آدرنال با بافت‌هاى اطراف تهاجم مى‌کند، و حدود نیمى از بیماران در زمان تشخیص متاستاز (ریه، کبد، و جاهاى دیگر) دارند.
درمان با برداشتن رادیکال تومور است. بقاى میانهٔ بیماران ۱۵ ماه است، و میزان بقاى ۵ سالهٔ آمارى پس از عمل ۴۰-۳۰% است. بیماران بالاى ۴۰ سال و داراى متاستاز پیش‌آگهى بدى دارند. میتوتان ترشح هورمون را کنترل مى‌کند و براى تسکین مفید است. شیمى‌درمانى با استفاده از میتوتان یا دوکسوروبیسین تقریباً در ۲۰% موارد باعث پسرفت تومور مى‌شود ولى میزان بقاء را افزایش نمى‌دهد. اگر تومور عود کند، تکرار جراحى اندیکاسیون دارد، زیرا بعضى بیماران مى‌توانند بقاء طولانى داشته باشند.