تازه ها
اصول نگهداشت، کنترل کیفی و کالیبراسیون دستگاه الکتروسرجیکال
خلاصه عملکرد دستگاه
جریان‌های الكتریكی بر اساس میزان فركانس به 3 دسته تقسیم می‌شوند كه هر یك كاربرد ویژه‌ای در پزشكی دارد.
1.جریان‌های فركانس پایین زیر 100 هرتز كه در آنالژزیك و تحریك القایی كاربرد دارند.
2.جریان‌های فركانس میانی زیر 5 كیلو هرتز كه خاصیت تحریك القایی دارند.
3.جریان‌های فركانس بالا بیشتر از 300 كیلو هرتز كه در انعقاد حرارتی در برش و باز كردن سطوح و بافت‌ها در چاقوی جراحی به منظور اطمینان از خونریزی در جراحی‌های سریع و دقیق به‌كار می‌روند.
به لحاظ داشتن خاصیت هدایت الكتریكی بافت های زنده، وقتی جریان از یك بافت عبور می‌كند اثرات زیر قابل مشاهده است:
• اثرات حرارتی: در اثر عبور جریان از یك بافت زیستی درون آن گرما تولید می‌شود.
• اثرات الكترولیتیك: با عبور جریان از بافت تركیبات الكترولیتی محل عبور جریان یونیزه شده كه اصطلاحا گفته می‌شود بافت به طور شیمیایی دچار سوختگی شده است .
• اثرات فارادیك: جریان الكتریكی می‌تواند سلول‌های اعصاب و عضلات را تحریك كند كه این باعث انقباض عضلانی، درد و سوزش می‌شود.
با توجه به این كه در جراحی فقط نیاز داریم كه از اثرات حرارتی جریان استفاده کنیم، لذا بایستی به نحوی دو اثر دیگر را خنثی نماییم. برای این منظور از جریان با فركانس بالا استفاده می‌كنیم. هرچه فركانس جریان بالاتر باشد اثرات الكترولیتیك و فارادیك كاهش می‌یابد. با افزایش فركانس، یون‌ها قادر به حركت نخواهند بود و فقط در اطراف حالت پایدارخود، نوسان می‌كنند و با افزایش بیشتر اینرسی یون‌ها حتی اجازه لرزش نیز به آن‌ها نخواهد داد و به این ترتیب اثرات الكترولیتیك از بین می‌رود همچنین پاسخ عضلات در فركانس بسیار بالا كاهش می‌یابد تا اینكه در بالاتر از 300 كیلو هرتز كاملا حذف می‌شود.
