نشر توسط:admin Views 25 تاریخ : 30 فروردين 1395 نظرات ()
ایریدولوژی چیست؟ به تشخیص بیماری از طریق عنبیه ایریدولوژی گفته می شود.
تاریخچه زمانی که دکتر پی زس لی (P Zes Lee) پسر بچه ای یازده ساله ای بود، در راه مدرسه با جغدی که یکی از پاهایش شکسته بود مواجه می شود و از روی ترحم آن را برداشته و در منزل خود به صورت یک حیوان خانگی نگهداری می کند تا بهبودی حاصل شود. آنچه که توجه پی زس لی جوان را به خود جلب می کند وجود خط سیاهی بود که در چشم جغد دیده بود تا اینکه به مرور این خط با بهبودی تدریجی کمرنگ و کوچکتر شده و پس از بهبودی کامل کاملا محو می شود. پی زس لی در جوانی به علت فعالیت های سیاسی به زندان افتاد و در زندان با الهام از پای شکسته جغد و آنچه که در چشم او دیده بود، چشم های زندانیان را مورد بررسی دقیق قرار دادو خیلی زود به این مهم پی برد که بیماری افراد در چشم هایشان تاثیر می گذاردو به تدریج و پس از مدتی کار با زندانیان اولین چارت عنبیه را تهیه نمود و این ابداع،سر آغازی جهت شکل گیری علم ایریدولوژی محسوب گردید. طی سالیان متمادی پزشکان زیادی در این رشته به کار مشغول بودند تا بالاخره نوبت به دکتر جن سن(Dr.Jensen) رسید که ابتدا کار خود را به عنوان یک کایروپراکتور(Kiropraktor) شروع نمود. دکتر جنسن طی 62 سال فعالیت خود 300000 بیمار را ویزیت کرد و در 50 کشور دنیا به تدریس ایریدولوژی مشغول شد. جامعه پزشکی او را به عنوان پدر علم ایریدولوژی می شناسد، وی در سال 2000 میلادی دار فانی را وداع گفت.
چرا ایریدولوژی را علمی منحصر به فرد می دانند؟ عنبیه هیچ انسانی شبیه انسان دیگری نیست، همانگونه که اثر انگشت افراد با هم متفاوت می باشد. در روش های شناسایی هویت نوین، عنبیه نقش اساسی دارد. چرا این علم منحصر به فرد است؟ تشخیص از طریق ایریدولوژی، سریع، ارزان، صحیح و دقیق و بدون درد است. سریع از آن جهت که تشخیص کمتر از یک دقیقه انجام می پذیرد، ارزان از این رو که به بیمار هزینه بیشتری تحمیل نشده و وقت اضافی مصرف نخواهد شد،به عنوان مثال انجام ایریدولوژی با رفتن به آزمایشگاه جهت آزمایش خون یا ام. آر. آی و ... قابل قیاس نیست. صحیح و دقیق از این جهت که مانند یک دوربین ویدئو عمل کرده و تمام واکنش های شیمیایی سلولی را در زمانی کوتاه ثبت می کند و درمانگر، عنبیه را همچون صفحات یک کتاب مطالعه نموده و مرتکب هیچگونه اشتباهی نخواهد شدو بالاخره بدون درد گفته می شود چون نه دارویی مصرف می گردد و نه تزریقی صورت گرفته و نه دستگاه و نه وسیله ای داخل بدن وارد می شود، تنها وسیله مورد نیاز جهت تشخیص، یک عدد چراغ قوه و یک ذره بین درشت نما یا استفاده از یک دوربین عکاسی با ویژگی درشت نمایی می باشد.