نشر توسط:admin
Views 30
تاریخ : 3 اسفند 1394
نظرات (0)
✅ تعبیر زیبای امیر المؤمنین(ع) درباره انسانهای بخیل [امیر المؤمنین] تعبیری دارند می فرمایند: من تعجب می کنم از این آدمهای ممسک که از فقر فرار می کنند به سوی غنا ولی در عمل از غنا فرار می کنند و خودشان را به دامن فقر می اندازند، چرا؟ برای اینکه اصلا فقر و غنا معنایش چیست؟ فقیر یعنی آن که ندارد که بخورد و بپوشد، و غنی یعنی آن که دارد که بخورد و بپوشد. فرقشان در این است که آن می خورد و می پوشد، این نمی خورد و نمی پوشد. اگر بنا بشود که انسان پول را جمع کند که در آخر نخورد و نپوشد پس پول را در واقع برای فقر جمع می کند نه برای غنا. درست است، پیش خودش خیال می کند یک عمر لباس کهنه می پوشد برای اینکه یک وقتی خدای نکرده لباس کهنه نپوشد، یا یک عمر نان و پیاز می خورد که یک روزی فقیر نشود که بخواهد نان و پیاز بخورد. این است که در دنیا مانند فقرا زندگی می کند ولی در قیامت باید حساب اغنیا را پس بدهد. فلسفه تاریخ، ج2، ص132.
