نشر توسط:admin Views 29 تاریخ : 27 ارديبهشت 1395
من کاناپه ای پوسیده در باران . . . تو سربازی دورافتاده با گلوله ای در پهلو . . . چقدر دیر همدیگر را پیدا کردیم . . .
شبیه کسی که از یک آدرس ، تنها پلاکش را می داند . . . در ازدحام آدمها و خیابانها ، دنبال ِ دستهایت می گردم . . . !
شب که میشود ، شروع میشود ؛ ای کاش های من . . .
ﭼﻪ ﺁﺷﻮﺑﯿﺴﺖ ﺩﺭ ﺩﻟﻢ . . . ﻭﻗﺘﯽ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﺩﺭ ﻧﺒﻮﺩﻧﻢ ﺑﻪ ﺑﻮﺩﻥِ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻓﮑﺮﻣﯽ ﮐﻨﯽ . . .
بقیه را در ادامه مطلب بخوانید