نشر توسط:admin Views 28 تاریخ : 25 ارديبهشت 1395 نظرات ()
تاریخ تئاتر تاکنون به مسائل ذیل پاسخهائی متفاوت و قابل دفاعی داده است: چگونه می توان در صحنه تئاتر،" آلیس" را روانه لایه های سحرآمیز دنیای زیرزمین عجایب کرد؟ "کرگدن" های مخوف اوژن یونسکو با آن جسمهای حجیم هولناک و سبز رنگشان چگونه در تالاری کوچک با ابعاد چهار در پنج متر مربع،مجال جولان می یابند؟ کدام معجزه امکان حضور کل لشکر سربازان لهستانیِ دست و پا چلفتی و البته بی وفای "شاه اوبو" را در برابر کل ارتش روسیه، ممکن می سازد؟ چگونه می توان عقابی تیز چنگال و بلند پرواز را چنان دست آموز کرد تا هر روز سر ساعت معین، سر بزنگاه مشخص در شکنجه گاه "پرومته" حاضر شده همچون بازیگری کارآزموده و با تجربه بر سر همبازیش فرود آمده جگر او را وحشیانه بدرّد بی آنکه براستی آسیبی به او بزند؟ تا چه وقت "پیتر پَن"(1) و گروه پسران سرگردانش در جزیره را می توان با قلاب و قرقره بر فراز کف صحنه تئاتر آویزان نگاه داشت؟ و با چه ترفند و افسونی می توان "تینکر بل"(2) و دیگری پریهای وروجک جزیره را به اندازه و قواره بند انگشت بازیگر نقش پیتر پَن درآورد! و پرسشهائی از این دست: دریای "طوفان"ی شکسپیر با چه تدبیری خروش می کند؟ " پرنده آبی" مترلینگ چگونه به پرواز در می آید؟ و ...