تازه ها
سکوت در برابر نیازسنجی های علمی در تئاتر
این‌روزها که "خانه"ها و "مرکز"ها لجوج و پرهیاهو سرگرم کارناوال‌ها و جشنواره‌ها هستند، خانواده‌ی تئاتراعم از موافق و مخالف بی‌رحمانه به‌جان یک‌دیگر افتاده‌اند تا سهم بیش‌تری از این اندک فرصت‌های حضور و خودنمائی ببرند. اما برخی از ناراضیان راه متفاوت دیگری را نیز پیشه گرفته‌اند، یا به اجبار و اختیار، از این دیار کوچ کرده‌اند یا "سکوت" کرده‌اند!
این چنبره‌ی شوم سکوت، این سکوت مسخره که امروز "پادشاه برعکس" تئاتر ما شده، ریشه‌هایی بس عمیق در کالبد بی‌جان تئاتر ما دوانده. دیدن و تشخیص این بیماری نیاز به متخصص و دکتر ندارد. هر تازه وارد کنج‌کاو و پرحوصله‌ای می‌تواند این سکوت را ببیند اما از قضا چاره‌ی سکوت در تئاتر امروز، دیگر فقط دیدن و جار زدن نیست. قصد نیازسنجی دارم، به‌عنوان یک فعال و علاقه‌مند حرفه‌ای تئاتر. به امید خروج از این انفعال، به امید خروج از این سکوت، به امید تحقق توسعه در تئاتر!
نیازهای امروز تئاتر ایران در سه دسته‌ی کلی قابل تفکیک‌اند:
