تازه ها
زن کوچی...
زن کوچی، زن ساده اما اسرار آمیزی است. شاید همین سکوت اجباری دشتها و کوهها که نه تنها در درونش، بلکه در پشت چشمانش آشیانه کرده، از او انسانی اسرار آمیز ساخته است.
هرچه آدمی مدرن تر میشود، مرزهای عاطفه ناب بشری را بیشتر خط خط میزند و خستگی ناشی از این همه نقش بازی کردن هایش را بیشتر میاندازد بر دوش روزمرگی هایی که در مفهوم های پر طمراق گم شده است.
هرچه آدمی مدرن تر میشود، تشنه ی خنجر زدن از پشت به دیگری برایش چون همان لیوان آب سردی است که در روزهای گرم و طاقت فرسای تابستان با ولع می نوشد.
