خبرگزاری آیصد (جدیدترین و جذاب ترین اخبار ایران و جهان)

نشر توسط:admin Views 49 تاریخ : 22 ارديبهشت 1395

پیشنهاد ویژه روزنامه هفت صبح/احمدرضا حجارزاده
مسافران
چرا باید این نمایش جواديه را دید؟

در وصف نمایش «جوادیه» باید گفت آب دست‌تان است بگذارید زمین و به تماشای آن بروید.کهبد تاراج در جوادیه،گرچه فرهنگ و آداب زندگی و رفتاری یک محله مشهور از کلانشهر تهران را به چالش کشیده،ولی در حقیقت نگاهی دقیق و مستند به خرده‌فرهنگ‌های اقشار مختلفی از جامعه داشته است. جوادیه را باید یک نمایش اجتماعی کامل و بی‌نقص دانست، با چهار داستان و سرنوشت که هر کدام به دیگری گره خورده، و چه خوب که تاراج برای بازتاب معضلات اجتماعی دیروز و امروز، زبان طنز را برگزیده.او در نمایش خود از تمام مشکل‌ها و درگیری‌های امروز بشر می‌گوید؛ از فقر مالی و فرهنگی،از عشق به دیگری و عشق به سینما و ادبیات،از دین و سیاست،از اعتقادات شخصی و خانوادگی و برای این واکاوی جامعه‌شناسانه تمام توش و توانش را به کار گرفته تا نکته‌ای از قلم نیفتد.«جوادیه» داستان چهار جوان ساکن محله جوادیه است که هر کدام به نحوی مُرده‌اند و اکنون این مسافران دیار باقی با ما سخن می‌گویند؛ از زندگی عجیب و حسرت‌بارشان. متن و کارگردانی نمایش کم‌نظیر است. تاراج در نگارش جوادیه با هوشمندی از فلاش‌بک و فلاش‌فورواردهای خلاقانه‌ای بهره برده. همچنین انتخاب موسیقی‌ها، ترانه‌ها و اشعار به کار رفته در نمایش تحسین‌برانگیز و متناسب با فضای اثر است.از طرفی، تماشاگر به لطف بازی‌های خوب هر چهار بازیگر،در طول اجرای یک‌ساعته نمایش هرگز احساس خستگی نمی‌کند و با علاقه پیگیر ماجرای هر شخصیت می‌شود تا فرجام کار را بداند. نکته ویژه جوادیه،مونولوگ‌های انتقادی و تامل‌برانگیز افراد و اشاره‌های بجا و منطقی به بسیاری فیلم‌ها،شخصیت‌ها،جمله‌ها و دیالوگ‌های تاریخ سینمای ایران و شاعران، نویسندگان،هنرمندان و مذهبی‌هاست. به نحوی که هر دیالوگ، تلنگری به مخاطب است برای به خاطرآوردن آنچه بر زندگی‌اش در جامعه ایرانی گذشته و قیاس با امروز.از این منظر،می‌توان نمایش جوادیه را بازتابی از تقابل سنت و مدرنیته و پاسخ به این پرسش دانست که در جوامع سنتی و مذهبی،چگونه انسان‌های صادق،خوش‌قلب و کم‌توقع زیر سایه سهمگین قدرت‌طلبان و بی‌عدالتی روزگار له می‌شوند و از پا درمی‌آیند.«جوادیه» یک طنز سیاه است که در مواجهه با آن هر تماشاگری با چهره حقیقی خود و جامعه‌اش روبه‌رو می‌شود.