نشر توسط:admin Views 57 تاریخ : 22 ارديبهشت 1395 نظرات ()
بیشتر آثار جف بک قطعات بدون کلامی (instrumental) هستند که با مشخصهٔ نوآوری در صداها و در سبک‌های بلوز راک، هوی متال و فیوژن جَز ساخته شده‌اند. در سال‌های اخیر افزوده شدن شیوهٔ نوازندگی راک و عناصری از الکترونیکا را هم در آثار او می‌توان شنید.
بک از آن دسته هنرمندانی است که معمولاً آثارش با تحسین منتقدان همراه بوده‌اند. او تا به‌امروز ۵ جایزهٔ گرمی «بهترین اجرای راک بدون کلام» را در سال‌های ۱۹۸۵، ۱۹۸۹، ۲۰۰۱، ۲۰۰۳ و ۲۰۰۹ از آن خود کرده‌است. گرچه او ۲ آلبوم پرفروش و موفق (در سال‌های ۱۹۷۵ و ۱۹۷۶) را در کارنامه‌اش دارد، در طول بیش از ۴ دهه فعالیت‌اش هیچ‌گاه نتوانسته مانند دیگر هم‌دوره‌ای‌های‌اش به موفقیت تجاری پایدار و محبوبیت دائمی نزد عامهٔ مردم دست پیدا کند. شاید مهم‌تریم دلیل این مسئله به تصمیم بک در سال ۱۹۷۱ مربوط شود که پس از آن‌که راد استیوارت گروه جف بک را ترک کرد، بک تصمیم گرفت از آن به بعد با هیچ خوانندهٔ عامه‌پسندی کار نکند. این تصمیم باعث شد دامنهٔ شنوندگان موسیقی‌اش بسیار محدود شود.
در چهارم آوریل ۲۰۰۹ بک رسماً به عنوان عضو جدید تالار شهرت راک اند رول معرفی شد. مراسم اعطای عضویت را جیمی پیج -دوست صمیمی و هم‌گروهی سابق‌اش در دیاردبردز-انجام داد.