نشر توسط:admin Views 30 تاریخ : 18 ارديبهشت 1395 نظرات ()
بیداد زمان
ترانه سرا: بیژن ترقی
آهنگساز: پرویز یاحقی
خواننده: بانو مرضیه
دستگاه: آواز بیات اصفهان
به رهی دیدم برگ خزان، پژمرده ز بیداد زمان کز شاخه جدا بود چو زگلشن روکرده نهان، در رهگذرش باد خزان چون پیک بلا بود ای برگ ستمدیده ی پاییزی آخر تو ز گلشن ز چه بگریزی روزی تو هم آغوش گلی بودی دلداده و مدهوش گلی بودی
ای عاشق شیدا، دلداده ی رسوا گویمت چرا فسرده ام در گل نه صفایی، باشد نه وفایی جز ستم ز دل نبرده ام آه خار غمش در دل بنشاندم در ره او من جان بفشاندم تا شود نوگل گلشن و زیب چمن رفت آن گل من از دست با خار و خسی پیوست من ماندم و صد خار ستم وین پیکر بی جان
ای تازه گل گلشن، پژمرده شوی چون من هر برگ تو افتد به رهی پژمرده و لرزان به رهی دیدم برگ خزان، پژمرده ز بیداد زمان، کز شاخه جدا بود؛ چو ز گلشن رو کرده نهان، در رهگذرش باد خزان، چون پیک بلا بود